दिवा सपना

दिवा सपना
के सोचेर आफ्नो आहुती दिएको थिए
त्यहीँ दिन याद आइरहेकोछ,
आज एक दिन श्रद्धा सुमनले पुष्प गुच्छा, मेरो सालिकमा नचडाउ ।
सासक फर्किहेर,
देश डुबिरहेछ,
प्राण छोड्ने बेलाको पिडा बोध कम लाग्छ मलाइ ।
देशमा जस्तो पहिलेको गिद्घेतन्त्र थियो,
त्यस्तै देखिरहेछु
अब त समय आएनर ?
शासक हाम्रो रगतको उचित मुल्यांकन गर्ने ।
समय घर्कदैछ
पधेरोमा नेपाल आमाको सारीमा लागेको हिलो पखाल्ने
साच्चै तिमिले बोकाएको बन्दुक्ले ठुला सत्ता परिवर्तन भयो
पहिलाकै शासक जस्तो स्वार्थ रुपि श्वास तिमी भीत्र कसरी रह्यो ?
म बादल माथीबाट हेर्छु,
जुन माटोका सुन्दर संसार छोडे,
ती माटाका साना कमिलाले कहिले सुख पाउने ?
माहिली काकी भन्थिन बुडो घर पुरानो भयो
हामिले चुहिने छानो कहिले छाउने ?
आँसु खहरे जसरी बर्सिरहेछ कति भिज्यो आँखा भनि यो सिरानिलाइ थाहा छ !
उस्तै छ देश !
जस्तो मैले देखेको थिए, बस फरक यति छ
आज मेरो शहादत माथी राजनीति भइरहेछ,
शाासकलाई प्रवाहनै रहेन !
कसरी बिर्सन्छौ तिमिसङ्ग काधमा काध राखी तिमिलाइ साथ दिएको,
तिमिले दिएको बन्दुक बोकी रण भूमिमा होमिएको,
सडकबाट विद्रोहको आवाज निकालेको,
प्रहरीको लाठिसङ जुधेको ।
शास फुल्नेगरी नयाँ नेपालको शंखघोष गरेको,
फुका चिउरा र पानीमा तिम्रो क्रान्तिको इन्धन बालेको,
बस आजको दिन मलाई पुष्प गुच्छा अर्पण गरि अपमान नगर ।
गर्नुनै छ भने तिमिले दिएको नयाँ नेपालको दिवा सपना पूरा गर ।।
जय नेपाल
जय देश जय मातृभुमी
विबेक चापागाईं